Dygert schrijft op haar sociale media open over haar opgave: "Een van mijn grootste zwakheden is niet weten wanneer ik moet stoppen. Niet weten wanneer genoeg genoeg is. Dat brengt me altijd in de problemen. Mijn ongeluk ... ik dacht dat ik niet genoeg aan het winnen was en daarom duwde ik die bocht door. Waarom ik zo vaak geblesseerd geraak ... ik denk nooit dat de pijn genoeg is om te stoppen totdat ik het fysiek niet meer kan."

"Totdat iemand me zegt dat ik moet stoppen, doe ik dat niet. Maar ik heb in de loop der tijd geleerd dat als de pijn in mijn been een bepaald punt bereikt, de enige optie is om te stoppen. Hoe moeilijk het ook is om vandaag niet aan de etappe te beginnen, om die reden kan ik tevreden zijn met mijn beslissing."

Een emotionele Dygert streed zaterdag al een ongelijke strijd met haar opspelende blessure. In de koninginnenrit naar de Col de la Madeleine had ze bij haar aankomst slechts een handvol seconden over op de tijdslimiet.